Het is vrijdagmiddag, ik mijmer wat in mijn kantoor bij een kaarsje. Het was een mooi en goed jaar. Voel me wederom dankbaar, verstil ook wat in mezelf. Ik besef dat ik een zandkorreltje ben in het heelal. Kijk naar wat foto’s met sneeuw in de bergen. Sneeuw kan ook zo verstillend werken. Opeens schiet me weer de tekst van Etty Hillesum, die ik pas ergens voorlas, te binnen:
‘En zeer bescheiden zijn… En steeds eenvoudiger worden. Niet alleen voor jezelf, in je stille en beste momenten die eenvoud en wijdte in je voelen, maar ook in je dagelijks leven, geen sensaties om je heen uitstrooien…’
Zo is het eigenlijk. En daarnaast compassie hebben met de ander en mezelf. En luisteren wat er binnen in me opborrelt en daarnaar handelen.
Ik wens een ieder gezellige feestdagen, met wat ruimte voor verstilling en een gezond en vervullend 2023…
