Kerst staat voor de deur
Ik haal herinneringen op aan vroeger toen ik klein was. Kerst had wat magisch en voor mijn gevoel lag er altijd sneeuw. Ik herinner me dat we kerstliedjes zongen bij de schaapskooi op de hei. Bij familiebezoek, later in mijn leven, herinner ik me dat ik Kerst soms lastig vond omdat het er zo oppervlakkig aan toe ging. We gingen ook wel eens naar de kerk, maar daar kon ik mijn plek maar moeilijk vinden. Wel gebruikte ik de periode rond Kerst voor bezinning.
Ik lees al heel lang graag boeken van mensen die zoekende zijn naar God. Dat zijn altijd mensen die God niet ergens boven zoeken, maar in zichzelf, zoals Dag Hammarskjöld, secretaris-generaal van de VN in de vijftiger jaren. Hij liet het dagboek ‘Merkstenen’ na, waarin hij compacte notities deelde over zijn zoektocht en reflecties. Of Etty Hillesum, de Joodse vrouw die de oorlog niet overleefde en een indrukwekkend dagboek naliet over haar zoektocht in het leven en naar God. Ik heb ook best veel teksten gelezen van andere religies en voor mijn gevoel, of zo je wilt in mijn fantasie, konden de bronzoekers van al die religies het goed met elkaar vinden. Ze gebruikten alleen andere taalkaders.
Ontvankelijkheid
Nu na vele jaren herlees ik Meister Eckhart, een dominicaan uit de 13e eeuw die ongebruikelijk helder preekte. Hij raakt me. Eckhart zegt dat God door eenieder van ons heen wil stralen. Ook in mij is het met zekere regelmaat donker of ik ben te veel bezig met mijn eigen dingetjes. Dan zit er een of andere wikkel voor, net als wolken voor de zon.
Kerst is voor mij ontvankelijk zijn voor datgene wat geboren wil worden. En of je dat nu God noemt, of Liefde, of Zijn of wat dan ook, is misschien wel niet zo belangrijk. Het woord geeft toch nooit aan wat het is. Misschien dat deze Kerstgedachte ons allen milder kan maken. Ik wens iedereen fijne en goede dagen toe. En naast een hopelijk warm samenzijn met familie of vrienden, ook ruimte voor bezinning en verstilling. Even weg van drukte en lawaai.
