Het besluit tot die stap had ik slechts twee maanden eerder genomen: ik stop nu, een heerlijk radicaal besluit. Ondanks veel fijne en mooie jaren als organisatie-adviseur bij De Rabobank, paste het werk me niet goed meer en gaf het me te veel stress.
Op 15 januari 2007 hield ik mijn afscheidsborrel. Collega’s gaf ik als afscheidskado ‘De weg van de mens’ van Martin Buber, met een prachtig chassidisch verhaal dat mij op het lijf geschreven is. Het gaat over Rabbi Susja, die kort voor zijn dood zei: ‘In het toekomende Rijk zal mij niet gevraagd worden “Waarom ben je Mozes niet geweest?” Mij zal gevraagd worden “Waarom ben je Susja niet geweest?” Je mag jezelf worden in dit leven.
Twee weken na het afscheid waren mijn website en huisstijl klaar. De stress was verdwenen als sneeuw voor de zon. Nu kijk ik terug op 15 mooie jaren en het voelt goed dat ik op de manier die mij ten diepste past mag bijdragen aan de ontwikkeling van mensen en teams. Het sterkt me in mijn overtuiging: trouw zijn aan je diepste zelf, dat is het waar het om gaat. Ook al is dat niet altijd makkelijk. Voor mij persoonlijk is dat de ‘vrije vogel’, die niet gekooid moet worden en vrij moet kunnen werken om dicht bij zijn kracht te blijven.
Op deze weg ga ik door. Ik wil iedereen bedanken, voor wie ik iets mocht betekenen in de afgelopen jaren en van wie ik op mijn beurt ook weer iets heb geleerd!
