Vandaag is het 12 jaar geleden dat Ramses Shaffy overleed. Veel van zijn nummers blijf ik beluisteren, al jaren. ‘Mens durf te leven’ is een lied geschreven in 1917, nu meer dan 100 jaar oud, en door Ramses vertolkt in 1967. Ook Wende Snijders zong er een mooie versie van en pleitte ervoor dat het een nieuw lijflied zou worden. Ik deel dat met haar. We zitten vaak zo vast in onze conventies en vaste patronen, onze meer of minder bewuste angsten. En dat houdt ons klein.
Dat ‘durf te leven’ betekent voor mij niet hetzelfde als ‘doe maar waar je zin in hebt’. Voor mij verwijst het naar het diepe punt in mezelf, waar ik kan voelen ‘of iets klopt of niet’. Vandaar wil ik mijn leven laten ontstaan of vormgeven. Vanuit dat punt werk ik ook, zodat we vrijere mensen kunnen worden. Dan stroomt het immers en worden we minder krampachtig. Dan worden we eenvoudiger en meer zoals we bedoeld zijn. En eenvoudig zijn is wel prettig in deze complexe wereld. Ook al gaat dat met vallen en opstaan 🙂 Maar je valt minder hard en staat lichter op. Best fijn eigenlijk!
