Bij de mensen die ik coach gaat het steeds om moed. Moed om bij jezelf naar binnen te kijken, niet te sjacheren met de waarheid, maar te kijken naar hoe het eigenlijk is. Kijken naar wat er aan de orde is in je leven. En wat aan de orde is, kun je voelen als je in dieper contact bent met jezelf. Dan kom je altijd uit bij iets wat een klein beetje spannend is, een bibbergebied. De moed om dingen aan te gaan kost moeite, soms verdriet of angst, maar áls je het aangaat ben je trouw aan je diepere zelf. Dat geeft een voldaan en tevreden gevoel.
Als je bijvoorbeeld gewend bent altijd te ‘pleasen’, het anderen naar de zin te maken en geen nee te zeggen, maar de moed hebt daar tóch naar te kijken en jezelf meer te laten zien, dan is dat spannend. Het vraagt moed om dingen te durven zien, te benoemen en te delen. Anders blijf je in je molen rondlopen, met je wikkels en maskers en blijf je even ingewikkeld als je altijd geweest bent. Door moed te tonen kun je meer worden wie je eigenlijk bent.
